Het duurt lang, te lang. Het begint je te irriteren. Je wordt boos, al weet je niet precies om wat of op wie. Je wordt boos op alles en iedereen.

Is het fout om boos te zijn? God zegt dat Hij ook wel eens boos is. Hij blijft niet onbewogen bij alle misstanden in deze wereld. Hij is er verontwaardigd over. Gelukkig wel!

Tegelijk vertelt onze God dat Hij in zijn boosheid zijn liefde niet vergeet. Juist omdat Hij verontwaardigd is over alles wat fout gaat, werkt Hij continu aan herstel. Hij wil het weer goed krijgen, voor altijd.

We zien die combinatie ook bij Jezus, Gods Zoon. Een bewogen mens, vol liefde. Zo kennen we Hem graag. Maar wat kon Hij tegelijk fel zijn tegen bedriegers, tegen mensen die zichzelf beter vonden dan anderen! Juist vanwege zijn liefde was Hij soms behoorlijk boos.

Ga dat eens na bij jezelf, als je ergens boos om bent. Waarom ben ik dat? Heb ik daar reden voor? Is het werkelijk omdat anderen fouten maken, of is het vooral mijn eigen frustratie, mijn eigen gevoelens van machteloosheid, die ik van me afsla in willekeurige boosheid?

Het verschil is gauw te merken. De boosheid die uit den boze is, is boosheid waarin je blijft hangen. Maar de boosheid die uit God voortkomt, gaat gepaard met liefde. Begin maar met het herstellen van je eigen fouten, en zet je ervoor in om ook de fouten van die ander goed te maken.

Kornelis Harmannij