Elke keer denk je dat het niet erger kan, en elke keer gebeurt het toch. Het lijkt zelfs alsof we eraan wennen. In het begin schrik je nog, maar later denk je: toe maar, dit kan er ook wel bij.

Ik heb het natuurlijk over Corona, met alle maatregelen daaromheen. Maar het geldt evengoed voor andere problemen thuis of op het werk of waar ook maar. Steeds het gevoel dat we aan het verliezen zijn. Het wordt alleen maar erger, hoor je dan.

Als ik Gods woorden goed begrijp, konden we dat ook wel verwachten. Het kwaad in de wereld is een steeds verder doorvretende macht. De dynamiek van de duivel is dat hij er graag nog een schepje bovenop doet. Inderdaad, als het aan hem ligt, wordt het alleen maar erger.

God zelf werkt anders. Hij laat het kwaad zijn gang gaan, tot het vastloopt in zijn eigen dwaasheid. En dan opeens, als eigenlijk niemand er nog op rekende, komt onze God met een wonderlijke, ongedachte vorm van bevrijding.

Jezus liet het zien als Hij mensen genas: na een lang ziekteproces opeens volledig hersteld! En natuurlijk liet Hij het vooral zien in zijn eigen levensweg: steeds meer tegenwerking, uiteindelijk zelfs veroordeeld en gekruisigd. En dan opeens: levend en wel, op weg naar de hemel.

Dus ja, reken er op dat het steeds een graadje erger wordt. Maar zolang God leeft, breekt ook telkens zijn dag door. Tot eenmaal de grote Dag, wanneer alles goed komt.

Kornelis Harmannij