Blog

Zinvol

Hoe zinvol is mijn leven? Doet het ertoe dat ik besta? Of had ik er net zo goed niet kunnen zijn, misschien was dat zelfs beter geweest? Het valt me op dat zulke vragen niet alleen spelen bij mensen die zich afgewezen voelen (denk aan vluchtelingen) of te horen krijgen dat ze alleen maar geld kosten (ouderen) of geen werk kunnen vinden (bijvoorbeeld vanwege een beperking). De vraag naar de zin van het leven – en dan speciaal de zin van mijn leven – wordt ook gesteld door jongeren, door succesvolle werkers, door mensen met een grote vriendenkring. Het is een vraag die speciaal opkomt in de zomer, in de vakantie, de tijd dat je dacht te kunnen genieten. Soms lukt dat aardig, soms ook minder. In beide gevallen borrelt meermalen de vraag op: waar doe ik het eigenlijk voor? Wat heeft het allemaal voor zin?
Op zo’n moment merk je weer eens dat we als mensen gemaakt zijn om contact te houden met onze Schepper. Wie denkt te kunnen leven zonder God, zal altijd iets ervaren van eenzaamheid, en daarmee van zinloosheid. Maar wie zich toevertrouwt aan de Vader in de hemel, die ons in zijn Zoon het bewijs van zijn liefde gaf, heeft voor altijd een vaste grond onder zijn bestaan. Die relatie met God blijkt van groter belang dan factoren als succes, vriendschap, gezondheid of geld. Het kennen van je hemelse Heer maakt je leven zinvol, ook al zou verder niemand naar je omkijken.

Kornelis Harmannij

Vakantie

De oude Grieken noemden het ‘skholè’. Ons woord ‘school’ is ervan afgeleid. Als scholier vond ik dat bizar: vakantie = school?? Maar het was zo gek nog niet. Het ging immers om de tijd dat je niet hoefde te werken. De oude Grieken vonden het heerlijk om dan samen te gaan filosoferen over de diepzinnigheden van het leven. Daar werd je wijzer van. Dat was samen ‘school’ maken.
Tegenwoordig hebben we andere manieren. De vakantie is nu de tijd om op reis te gaan. We laten ons verwennen in een luxe resort. Of we gaan op ontdekkingstocht in exotische oorden. Alles in de hoop dat we er gelukkiger van worden. En misschien een beetje wijzer.
Maar als we er één ding van hebben geleerd, is het misschien wel dit: dat verlangde geluksgevoel is niet op bestelling leverbaar. En die wijsheid komt ons ook niet zomaar aanwaaien. Daar heb je een goede leraar voor nodig. Of mag het ook een Leraar zijn?
Het is mijn ervaring dat ik me op vakantie pas echt gelukkig voel wanneer ik bereid ben om elke dag van God te ontvangen. Zoals ik ook pas echt wijzer word als ik me door Christus Jezus laat leren. In de vakantie heb ik de tijd om daarover na te denken. En er met mijn vrouw over door te praten. Zo is mijn vakantie alsnog een beetje ‘school’. Bizar? Nee, verrijkend.

Kornelis Harmannij

Voorbij

Wanneer u dit leest, zijn de pinksterdagen al weer voorbij. En daarmee alle christelijke feestdagen die u zoveel fijne vrije dagen hebben bezorgd. Het begon met de kerstdagen, in de feestmaand december; toen een paar stralende paasdagen eind april; en nu dan de afsluiting met hemelvaart en Pinksteren.
Misschien dat de christelijke feestdagen daarom zo ongekend populair blijven: er zit steeds weer een vrije dag aan gekoppeld. Al zijn ze nu dus op. Tot aan de volgende serie, eind dit jaar. Dat duurt nog lang; voorlopig is het voorbij.
Daarom is het wel aardig om te weten dat Pinksteren juist betekent: het is niet voorbij! Het verhaal van Jezus, dat begon met kerst (zijn geboorte) dreigde vast te lopen met passen (zijn kruisiging). Zijn leerlingen beweerden dat Hij uit de dood was opgestaan en vervolgens naar de hemel gegaan, maar hoe bewijs je dat? Met Pinksteren vieren we dat Jezus dat bewijs zelf heeft geleverd. Vanuit de hemel. Vanaf toen, zo rond het jaar 30, tot nu toe, in 2019, is zijn Geest aanwezig onder de mensen. Al 2000 jaar lang raakt het evangelie van Jezus mensen aan, zodat ze het aandurven om Hem te geloven en zich weer toe te vertrouwen aan zijn Vader, God in de hemel. Dat mag bijzonder heten. Blijkbaar is het toch niet echt voorbij. Want de Geest van Jezus gaat onvermoeibaar verder.

Kornelis Harmannij

Hemelen

Hoe zeiden ze dat vroeger ook al weer? Als iemand stierf, werd gezegd dat hij was gaan ‘hemelen’. Letterlijk: naar de hemel gegaan. Het was een manier om de overtuiging uit te drukken dat het met de dood niet voorbij is.
Ook Christus Jezus is ooit gaan ‘hemelen’. Op “hemelvaartsdag” herdenken we dat. Bijzonder is alleen dat die hemelvaart niet gekoppeld is aan de dag van zijn sterven. De Bijbel vertelt dat Hij twee dagen na zijn dood al weer tot leven kwam en zich aan zijn leerlingen heeft vertoond. Ruim een maand bleef Hij vervolgens nog bij hen. Pas daarna vertrok Hij naar de hemel.
Vanwaar die omweg? Als Jezus toch de hemel als eindbestemming had, zou Hij zich de moeite van de opstanding uit de dood kunnen besparen. Waarom is Hij na zijn dood niet direct gaan hemelen?
Het heeft in ieder geval een dubbel effect. Het eerste is dat Jezus liet zien dat het met de dood inderdaad niet voorbij is. Hij kwam terug uit de dood! Het tweede effect is dat Jezus liet zien dat ook de hemel van God inderdaad bestaat. Zijn leerlingen hebben gezien hoe Hij daarheen vertrok en niet terugkwam. Tenminste, niet direct. We rekenen erop dat Hij ooit wel weer terugkomt, om de hemel op aarde te brengen en voor iedereen te bewijzen dat de dood niet het einde is. Spannend, zo’n hemelvaart!
Kornelis Harmannij

Lente

Waarom vinden we de lente zo'n bijzondere tijd, meer nog dan de zomer? Het is niet omdat het weer in de lente zoveel mooier is. Soms wel, maar vaak ook niet.
Of dezelfde vraag, maar anders gesteld: Waarom denken veel mensen met heimwee terug aan hun jeugd? Het is niet omdat ze toen rijker waren dan nu. Soms wel, maar meestal niet.
Waarom dan toch dat geluksgevoel? Ik denk dat het antwoord is: omdat het een tijd is die vol is van beloften. De lente belooft nieuw leven. En in je jeugd kun je dromen over later. Nee, die dromen komen niet altijd uit. Maar dat de mogelijkheid er is, dat je de vrijheid voelt van 'het kan heel mooi worden', dat geeft een diepe beleving van geluk.
Misschien dat onze God daarom zo veel werkt met beloften. Beloften voor Abraham. Beloften voor Israël. Beloften voor wie Christus Jezus volgt. Die beloften gingen vaak over een verre toekomst. Abraham heeft de uitkomst ervan niet meer zelf beleefd. Israël kreeg de mooiste beloften te horen in de tijd dat het een dieptepunt in zijn geschiedenis beleefde. En ook wie Christus Jezus volgt, ziet nog niet direct gebeuren wat God in het evangelie belooft. Toch werkt het. Want we kennen God inmiddels goed genoeg om te weten dat Hij woord houdt. Dat wekt verwachtingen. Dat maakt een mens gelukkig. We leven als het ware in de lente van de Gods plannen: straks komt de grote zomer!

Kornelis Harmannij